Veshkat me shumë kiste

 

Nga Alket Koroshi, mjek nefrolog

Sëmundja polikistike e veshkave (PKD) është një sëmundje gjenetike. Kjo do të thotë që është shkaktuar nga një problem me gjenet tuaja. PKD bën që kistet të rriten brenda veshkave. Këto kiste e bëjnë veshkën shumë më të madhe nga sa duhet të jenë dhe dëmtojnë indin nga të cilin janë bërë veshkat. PKD shkakton sëmundje kronike të veshkave (CKD), e cila mund të çojë në dështim të veshkave, ose sëmundje renale në fazën përfundimtare (ESRD).

Njerëzit që kanë PKD kanë lindur me të. PKD pothuajse gjithmonë trashëgohet nga një prind ose nga të dy prindërit. Njerëz të të gjitha gjinive, moshave, racave, etnive dhe kombësive mund të kenë PKD. Burrat dhe gratë mund të sëmuren nga PKD në mënyrë të barabartë. Nëse keni të afërm me lidhje gjaku me PKD, ka më shumë të ngjarë të keni PKD ose të mbani gjenin që e shkakton atë.

Kripa e përkeqëson gjendjen e funksionit të veshkave në sëmundjen polikistike te veshkave

Një studim nga Hollanda tregoi se konsumimi më i lartë i kripës ishte i shoqëruar me keqësimin e përshpejtuar të sëmundjes në pacientët me sëmundje të veshkave polikistike. Ky efekt nuk u pa nga konsum i lartë të proteinave.

Sipas Bart J. Kramers, MD, i Universitetit të Groningen dhe kolegëve, kufizimet në marrjen e kripës rekomandohen për pacientët me sëmundje kronike të veshkave, megjithëse të dhënat për kufizimin e proteinave janë më “të diskutueshme”.

Për këtë qëllim, studiuesit konsideruan shoqërimin e këtyre faktorëve dietikë me shkallën e përparimit të sëmundjes, duke mbledhur kampione 24 orëshe të urinës nga 589 pacientë me ADPKD (59% ishin gra; mosha mesatare në nivelin fillestar, 47 vjet; eGFR mbi 64 ml / min / 1.73m2; mesatarja e parashikuar e marrjes së kripës, 9.1 g / ditë; marrja mesatare e proteinave, 84 g / ditë).

Pjesëmarrësit u ndoqën për një periudhë mesatare prej 4 vjetësh,

Studiuesit zbuluan se ndërsa marrja e kripës shoqërohej në mënyrë të konsiderueshme me një ndryshim vjetor në eGFR të -0.11, ndërsa marrja e proteinave nuk demonstroi një përkeqësim me ndryshimin e eGFR.

Duke vënë në dukje se efekti i marrjes së kripës në eGFR ishte ndërmjetësuar nga kopeptina plazmatike , por jo nga presioni sistolik i gjakut, studiuesit sugjeruan që marrja e kripës mund të ketë “efekte të dëmshme” duke rritur vazopresinen

“Ky është studimi i parë që tregon një lidhje midis konsumit të kripës dhe kurbes të eGFR në një grup ku pacientët ADPKD . Studiuesit përfunduan : “Konstatimi ynë se 1 gram marrje kripe është i lidhur me -0.11 mL / min / 1.73m2 ndryshim vjetor në eGFR sugjeron që respektimi i udhëzimeve aktuale të kufizimit të natriumit mund të shtyjë ndjeshëm sëmundjen e veshkave në fazën e fundit.”

“Bazuar në të dhënat tona,” shtuan ata, “nuk ka asnjë indikacion se kufizimi i proteinave është i dobishëm”.