Trajtimi i infeksioneve urinare pa antibiotikë

Nga Alket Koroshi, mjek nefrolog

Terapia me antibiotikë vitet e fundit ka shfaqur shumë probleme në mjekimin e infeksioneve urinare (ITU). E para, nga përdorimi i shumtë i antibiotikeve është rritur ndjeshem rezistenca ndaj tyre. Infeksionet nuk po pyesin më për antibiotikët e zakonshëm. E dyta, përdorimi i shumtë i antibiotikëve e shkatërron florën intestinale (mikrobioten) dhe kjo gjë është shkak i shumë crregullimeve e sëmundjeve në organizëm duke filluar që nga obeziteti, sëmundjet e zemrës, hipertensioni arterial, gurët e veshkave e deri te çrregullimet e memorjes.

Për shembull grupi i kinoloneve si ciprofloksacina, levofloksacina etj, të cilat japin dëmtime serioze në indin lidhor deri në shkëputje të tendinit të Akilit duke e invalidizuar pacientin përfundimisht. Si të tilla ato nuk këshillohen më si terapi e zgjedhur në mjekimin e Infeksioneve urinare. E fundit, është cmimi i kripur i shumë antibiotikeve që i vë në vështirësi shtresat e varfëra të popullsisë.

Cilat janë disa mënyra trajtimi të infeksioneve urinare pa antibiotikë:

Alkalizimi i urinës është propozuar si një ndërhyrje për të ulur ITU. Arrihet me administrimin e agjentëve alkalinizues siç është citrati i kaliumit. Një metanalizë e Cochrane gjeti prova të shumëfishta që miratonin alkalinizimin urinar si një metodë për të shmangur infeksionin urinar.

Probiotiket. Një tjetër terapi parandaluese e propozuar është përdorimi i probiotikëve Lactobacillus. Arsyeja është formimi i pengesës vaginale ndaj baktereve patogjene. Probiotiket ndihmojne ne rregullimin e flores bakteriale dhe ulin frekuencen e infeksioneve urinare te perseritura.

Cranberry. Ky mjekim ka kohë që shoqërohet me trajtimin e UTI. Ai posedon veti antioksiduese, si dhe pengon lidhjen e P-fimbrive të uropatogjenëve në urotelin . Por një përmbledhje e Cochrane 2012 tregoi se nuk kishte ndonjë ulje të ndjeshme të incidencës së UTI në nëngrupin e pacientëve me cistit të përsëritur duke përdorur produkte të boronicës.

D-manoza duket se eshte mbrojtese e mire për infeksionet e përsëritur të traktit urinar (vs placebo) me efektivitet të ngjashëm si antibiotikët. Në përgjithësi, D-manoza paraqitet e toleruar mirë me efekte anësore minimale – vetëm një përqindje e vogël pacientesh që shfaqin diarre.

Vitamina C. Dihet qe kjo vitamine ka efekte antioksidante dhe aktivitet antimikrobial. Vitamina C eshte nje ko-enzime ne rrugen e stresit oksidativ. dhe kesisoj ndihmon ne heqjen e eliminimin e specieve reaktive te oksigjenit. Keto molekula i demtojne qelizat e epitelit te rrugeve urinare. Vitamina C pengon adezionin e mikroorganizmave ne epitelin e rrugeve urinare. eshte pare qe 100 mg acid ascorbic (vit C) ne dite per 3 muaj redukton frekuencen e infeksioneve urinare.

Estrogjenet aktuale janë hetuar gjerësisht dhe janë treguar se ulin nivelet e rUTI. Me zvogëlimin e estrogjenit qarkullues, fiziologjikisht me plakjen, ka një rënie të Lactobacillus vaginale dhe rritje të rrezikut të kolonizimit nga uropatogjenë të tillë si enterokoket dhe shufrat Gram-negative. Analiza e fundit e Cochrane tregon se estrogjeni lokal ul rrezikun e UTI pa rritur rrezikun për kancerin e gjirit ose endometrit te gratë, por ka efekte anësore lokale si acarim. Përndryshe, estrogjenet sistemike nuk ulin normalisht ITU. Kur trajtojnë me estrogjen, klinicistët duhet të jenë të vetëdijshëm për kundërindikacionet, duke përfshirë problemet endometriale dhe të gjirit, ngjarjet tromboembolike ose mosfunksionimin e mëlçisë.

Vaksinat janë propozuar me konceptin që ato mund të shkaktojnë përgjigjen imune të lindur dhe humorale të një pacienti kundër patogjenëve urinar. Janë propozuar formulime të ndryshme, si vagjinale ashtu edhe orale, me formulimin oral që përdoret dhe hetohet më gjerësisht. Uro-Vaxom, ose OM-89, është një vaksinë orale, që përfshin 18 lloje të ndryshme të lizateve të liofilizuara të E. coli. Një meta-analizë relativisht e fundit mbi Uro-Vaxom ka konfirmuar efikasitetin e saj për trajtimin e UTI. Protokolli i administrimit i miratuar është zakonisht 1 kapsulë në ditë për 90 ditë si trajtim induktiv, pastaj ndalet për 3 muajt e ardhshëm, dhe kur synohet si trajtim i konsolidimit, do të jepet 1 kapsulë në ditë për 10 ditët e para të çdo muaji, për 3 muaj rresht. Vaksinat vaginale ende nuk janë në praktikën klinike dhe nuk kanë prova të mjaftueshme.